Токсините од скара, пушење и издувни гасови од автомобил може да ги зголемат шансите за ревматоиден артритис

Ревматоидниот артритис (РА) е хронична автоимуна болест која погодува милиони луѓе ширум светот. Додека точната причина за РА сè уште е нејасна, новите истражувања сугерираат дека изложеноста на одредени токсини може да го зголеми ризикот од развој на состојбата.

Ревматоидниот артритис е состојба која се карактеризира со воспаление и болка во зглобовите. Се проценува дека околу 1% од светската популација е погодена од оваа хронична автоимуна болест, при што жените се поподложни од мажите.

РА може значително да влијае на квалитетот на животот на една личност. Затоа откривањето на потенцијалните фактори на ризик поврзани со неговиот развој е од клучно значење.

Истражување

Студијата за која станува збор, објавена во списанието Rheumatology, ја испитува врската помеѓу изложеноста на одредени отрови од околината и ризикот од развој на ревматоиден артритис. Истражувачите собраа податоци од голема група базирана на популација, анализирајќи информации од илјадници лица со РА.

Токсини од скара

Едно од интересните наоди на студијата е потенцијалната врска помеѓу токсините произведени за време на процесот на печење на скара и зголемените шанси за развој на ревматоиден артритис. Кога месото се готви на високи температури се создаваат одредени штетни хемикалии наречени полициклични ароматични јаглеводороди (PAHs).

Овие биле претходно поврзани со различни негативни здравствени ефекти, вклучително и рак. Студијата сугерира дека изложеноста на овие токсини може да придонесе и за развој на РА.

Пушење и ревматоиден артритис

Пушењето одамна е препознаено како фактор на ризик за бројни здравствени состојби, вклучувајќи кардиоваскуларни болести и рак на белите дробови.

Студијата дополнително го нагласува штетното влијание на пушењето врз ревматоидниот артритис. Утврдено е дека пушачите имаат значително поголем ризик за развој на РА во споредба со непушачите.

Се верува дека токсичните хемикалии присутни во цигарите може да предизвикаат дисфункција на имунолошкиот систем. Тоа доведува до развој на автоимуни болести како што е РА.

Издувни гасови од автомобил и автоимуни болести

Друг интересен аспект испитуван во студијата е поврзаноста помеѓу изложеноста на издувните гасови од автомобилот и ризикот од развој на РА.

Емисиите од возилата содржат различни загадувачи, вклучувајќи ситни честички (PM2,5) и азот диоксид (NO2).

Овие загадувачи се поврзани со респираторни заболувања, кардиоваскуларни проблеми и сега потенцијално автоимуни нарушувања. Студијата сугерира дека долготрајната изложеност на издувните гасови од автомобилот може да придонесе за развој на ревматоиден артритис.

Иако точните механизми кои ги поврзуваат овие токсини со ревматоидниот артритис сè уште не се целосно разбрани, истражувачите предлагаат неколку можни одговори.

Токсините може да предизвикаат воспаление и оксидативен стрес во телото. Тоа доведува до распаѓање на имунолошката толеранција и последователен развој на автоимуни болести.

Импликации за јавното здравје

Наодите од оваа студија имаат значителни импликации за јавното здравје. Подигнувањето на свеста за потенцијалните ризици поврзани со печењето на скара, пушењето и изложеноста на издувните гасови од автомобилот е од клучно значење за да се спречи развојот на ревматоиден артритис.

Спроведувањето мерки за намалување на изложеноста на овие токсини, како што се користење на алтернативни методи за готвење, откажување од пушење и подобрување на квалитетот на воздухот, потенцијално може да помогне да се намали инциденцата на РА.

Иако оваа студија дава вредни сознанија за потенцијалната улога на токсините во развојот на ревматоиден артритис, потребни се дополнителни истражувања за да се утврди каузалноста. Дополнително, истражувањето на специфичните молекуларни патишта и генетските предиспозиции поврзани со РА индуцирана од токсини може да понуди вредни сознанија.

Важно е да се признаат некои ограничувања на студијата. Истражувањето се потпираше на само-пријавени податоци, кои можат да воведат пристрасност за потсетување. Дополнително, студијата се фокусираше на одредена популација. Понатамошните истражувања треба да опфатат различни етнички и географски групи со цел генеерализација на наодите. Покрај тоа, иако студијата идентификуваше поврзаност помеѓу токсините и РА, таа не воспоставува директна причинско-последична врска.