Самоубиствените мисли можат да имаат различни форми, од активни и конкретни планови до попасивно и нејасно размислување за смртта.
Видови на самоубиствени мисли:
- Активни мисли: Тие вклучуваат јасни и конкретни планови или намери да си го одземете животот.
- Пасивни мисли: Овие се помалку дефинирани и може да вклучуваат чести мисли за смртта, размислување за начини на умирање, чувство дека не заслужувате живот или сакате да престанете да живеете.
Предизвици во барањето поддршка
Зборувањето за самоубиствени мисли може да биде тешко поради различни причини. Вклучително и незнаењето како да се започне разговорот и загриженоста за одговорите на другите. Можеби се плашите од осудување или обвинување, како на пример дека немате причина да се чувствувате вака или дека го оптоварувате вашето семејство.
Важно е да се разбере дека самоубиствените мисли не се невообичаени. Во 2021 година, над 12 милиони возрасни луѓе, само во во САД, сериозно размислувале за самоубиство. Овие мисли може да се појават дури и без формална дијагноза за ментално здравје.
Што да направите ако искусите активни самоубиствени мисли
- Обратете се: Саканите можат да пружат емоционална поддршка. Ако не сте сигурни со кого да разговарате, размислете да започнете со психолог кој може да понуди помош.
- Одете на безбедно место: Безбедно опкружување може да ве оттргне од самоубиствени мисли. Можете да одите во јавен простор, кај некој пријател или каде и да се чувствувате удобно.
- Оружје: За да ја подобрите безбедноста, дистанцирајте се од какви било потенцијални методи на самоубиство, како што се оружје или лекови. Пријател или член на семејството може да помогне во отстранувањето на овие предмети или обезбедување безбеден пристап до лекови.
- Избегнувајте алкохол и супстанции: Алкохолот и супстанциите може да ја влошат депресијата и мислите за самоубиство. Затоа е најдобро да ги избегнувате.
- Обидете се со техники за заземјување: Активностите како што се кратка прошетка, ангажирање со домашно милениче или вежбање вежби за длабоко дишење (како техниката 4-7-8) може да ви помогнат да останете присутни во моменти на интензивна неволја.
- Релаксација: Вклучувањето во активности кои ви помагаат да се опуштите, како што се слушање музика или уживање во омилената храна или пијалок, може да помогне да се намали вознемиреноста.
Запомнете дека решавањето на самоубиствените мисли е процес кој може да бара време и професионална поддршка. Преземањето првични чекори за управување со овие мисли може да обезбеди надеж за истражување на долгорочни решенија.
Справување со пасивни самоубиствени мисли
Пасивните мисли за самоубиство, иако помалку дефинирани, сепак се сериозни. Еве како да започнете да управувате со нив:
- Препознајте ги знаците: Бидете свесни за раните знаци, како што се безнадежноста или чувството како товар за другите, што може да сугерира дека е време да побарате помош.
- Професионална поддршка: Консултирајте се со обучен професионалец за ментално здравје, кој може да помогне да се идентификуваат предизвикувачите и да се истражат опциите за третман.
- Останете поврзани: И покрај чувствата на вина или изолација, одржувајте контакт со саканите. Посетете некој кому му верувате и кажете му дека се мачите.
- Позитивни одвлекувања: Вклучувањето во пријатни активности може да помогне да се олеснат вознемирувачките мисли и да се обезбедат причини да се продолжи да се живее.
- Грижа за себе: Задоволувањето на вашите физички потреби, како што се урамнотежена исхрана, хидратација, вежбање и адекватен сон, може да го олесни управувањето со овие мисли.
Причини за самоубиствени мисли
Самоубиствените мисли може да се појават од различни причини, вклучително и ментални здравствени состојби како депресија, шизофренија, биполарно растројство или злоупотребата на супстанции. Сепак, тие можат да се појават и без специфична дијагноза. Генетиката, семејната историја, животниот стрес и хроничните здравствени состојби можат да придонесат за овие мисли.
Како да понудите поддршка на другите
Ако забележите знаци на самоубиствени мисли кај некој друг, како што се чувството на безнадежност, не бегајте од темата. Изразете ја вашата загриженост и разговарајте. Мит е дека прашувањето за самоубиство некому ќе му даде идеја. Наместо тоа, често покажува дека сте спремни да дадете поддршка.
Охрабрете ги да побараат стручна помош и доколку е потребно, помогнете во наоѓање терапевт. Запомнете дека вашето присуство и поддршка можат да направат значајна разлика во нивното патување кон закрепнување.
